Kontrollü Fikirler

Velhasıl demiş kelam, “Hayat, zincirlerin kırılmasıyla başlar!”

Hangi zincir? Yahut daha doğru olan soruyu sorayım; hangi hayat?

İnsanın yaşamdaki en temel gayesi, yine yaşamaktır. Bu, kelimelerde bir kısır döngü değil, “hayatı yaşamak” diye terimlediğimiz mutlu yaşamın reçetesidir.

“Evet, insanın yaşamdaki en temel gayesi, yine yaşamaktır!”

Bu mümkün müdür sorusunu aklınızdan çıkarmayın; fakat aklınızın çok önemli bir yerinde de tutmayın. O soru, siz onunla savaşın diye her daim kalsın aklınızda. Çünkü zaferler, ancak düşmanlara karşıdır!

Bu mümkündür! Yaşamların kapısına vurulmuş zincirleri kırmanın yolu, fikri iaşe (yaşatmak) etmektir. Yerinde saysın diye değil, büyüsün ve savaşsın diye. Çünkü fikirsiz insan, özgür değildir. Fikirsiz insan, büyümüş değildir. Çünkü fikirsiz insan, kimliksiz insandır!

Kontrollü fikirleri hiç duydunuz mu? Ben duymadım; ama görüyorum. Düşünmek, fikir edinmek ve hatta yaşamak, tamamen kontrol altında. Bir bakıma korku altında!

Bugün birileri ne der diye yaşamamak ve yarın yaşamak için susmak, gerçek bir yaşamın reçetesi değildir. Böyle bir yaşam, kontrollü bir ölümdür! Çünkü kontrol altına alınmış yaşamlar, fikirsizliğin neticesidir. Ve hiçbir yaşam bulgusunda fikirsizlik yoktur!

Bir fikrin kontrolü ancak ve sadece sahibinde olduğu zaman güçlüdür! Fikirsizleşmeyelim ve kimliksizleşmeyelim. En temel gayemiz olan “yaşamak” için, fikirlerimiz altından kâselerdir!