Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
Sosyal Medya
Kutfettin Fırat Şan

İnsansız Kara Aracı

“Bir insan acı duyarsa canlıdır. Başkasının acısını duyarsa insandır.”

Tolstoy

Bu sözü çok zaman önce duymuştum. Tahmin ediyorum ki sizler de duymuşsunuzdur. Dopdolu bir söz. Alıp hayatımıza yerleştirmek için yeterince dolu bir söz. Peki, biz insan mıyız? Bedenimiz doğru vazifeyi veriyor mu? Aklımız bedenimizden büyük mü?

Bunları nasıl anlayabilirizin yolu fazlasıyla açıktır. Al aynayı koyalım karşımıza ve sorup anlatalım. Birilerini menfaat barındırmadan seviyor muyuz diye soralım. Birilerini beyaz yahut siyah diye yadırgıyor muyuz ve birilerini Kürt yahut Türk diye ayırıyor muyuz diye sorup düşünelim!

Ne yazık ki hâlâ yaşayan ve dört nala koşan en büyük sorundur insanı renginden ve ırkından ötürü ayırmak, dışlamak; onlara dillerinden ötürü hakaret etmek, küçük görmek! Kendi ırkına mutluluk addedip başka ırklara kanı, vahşeti ve terörü reva görmek. Şimdi soralım kendimize: Biz bu muyuz? Daha hakiki ve daha sert bir soru edası ile soralım: Biz ırkçı mıyız?

Birinin acısını duyuyorsak, birinin derdine koşuyorsak, birinin rengine bakmıyorsak, birinin ırkını sormuyorsak ve bütün bunlardan münezzeh kalıp birini can ı gönülden seviyorsak, biz insanız. Yüz kere insanız, bin kere insanız, Elhamdulillah insanız!

Aksi durumda ne oluruz? Aklı bedeninden küçük insansız kara aracı! Sözün kısası, hakikatin sağlıklısı şudur: Bedenimizde bir yürek, bir vicdan, bir aşk taşımıyorsak, kısaca bedenimizde bir insan taşımıyorsak biz insan değiliz. İnsansız kara aracıyız!

YORUMLAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

YAZARLAR
TÜMÜ

SON HABERLER