Geç, Hiçten İyidir!

“Erken geçten iyidir, geç hiçten iyidir.” Klasiği yüksek bir söz olmasına rağmen ben birkaç hafta önce ilk defa duydum bu sözü. İnsana dair özlü sözlerdendir demek mümkün.

İnsan, yapısı gereği her daim bir hareket içinde, bir emel içinde olmalıdır. Bir işi bitirdiğinde başka bir işe koyulmak, başka bir iş ile uğraşmak fıtratın arzusudur. Aksi durumda başıboşluk, insana keyifsizlik ve bıkkınlık vermeye başlar. Bu durum, başvuracağınız her türlü psiko-sosyal öğretisinde mevcuttur. Ama bizim başvuracağımız psiko-sosyal öğretisi elbette ve evvela Kur’an-ı Kerim’dir.

“Boş kaldın mı hemen (başka) bir işe koyul ve yalnızca Rabbine yönel.” (İnşirah, 7/8)

Kur’an-ı Kerim’in bizlere buyurduğu bu hareket, kişi için ve insan fıtratı için elzem bir harekettir. Zira başıboş kalan insan, emelsiz ve eylemsiz kalan insan netice itibariyle mutsuzdur. Bunların yanı sıra hayat zorluklar ve kolaylıklarla doludur. Hayatımızın bir kısmını zorluklar, dertler işgal ederken bir diğer kısmında ise kolaylıklar vardır, devalar vardır. Bu bağlamda zorluklara göğüs germek yerine boyun eğmek temel bir problemi ortaya çıkarır ve büyütmeye başlar.

Biz de kaybetmelere karşın, geç kalmalara karşın boyun eğmek yerine göğüs gereceğiz. Allah’u Tealanın buyurduğu gibi, bir işi bitirdiğimiz gibi başka bir işe koyulacağız. Vazgeçmeyeceğiz, boşluğa düşmeyeceğiz. Ne olursa olsun bütün bir ümitle ve aşkla Allah’a yöneleceğiz.

Geç mi kaldık? Kaldıysak kaldık! Nihayet geçten daha kötüsü var: Hiçlik! Biz hiç olmayacağız, hiç kalmayacağız!