Avrupa’da yabancı kim ve yabancı düşmanlığı kimin siyaseti?

Bir süredir Avrupa’da yabancı düşmanı faşist partilerin yükselişi Avrupa parlamentosu seçimlerine de yansıdı.

Ortak Avrupa fikrine karşı, göçmenlere tepkili siyasi partiler birçok ülkede oylarını artırdılar.

Daha ilginç olan, bu oy artışı merkez sağ partilerin, Hristiyan demokratların zayıflaması ile değil sosyal demokrat, liberal ve yeşillerin oy kaybı ile gerçekleşti.

Aşırı sağ diye tarif edilen bu partilerin öncelikli gündemlerinden birisi göçmen karşıtlığı…

Göçü anlamadan, göçün nedenlerini sorgulamadan göçmen karşıtlığı ne anlam ifade eder?

Dünyada adaletsizliğin, yoksulluğun, otoriter rejimlerin savaşların ortaya çıkardığı tablonun sorumlusu, suç ortağı kimler?

Bu soruları ciddiyetle ve samimiyetle cevaplamadığınızda sadece sonuçlarla uğraşır ve tepkisel siyasetle hareket edersiniz.

Avrupa’da kendisini daha güvende hisseden, daha rahat refah içerisinde yaşama imkânı bulacağını düşünen insanların gelecek kurma arzusu anlaşılır bir durumdur.

Risk alarak bulunduğu toprakları terk etme, adeta bir macerayı hem yolculukta hem gideceğiniz yerde göğüslemeyi kabullenme, ancak büyük rahatsızlıklar ve kaygılarla olur.

Bunu anlamaya çalışmak, çözmeye dair çaba ortaya koymak yerine, sadece tepkisel bir karşı çıkışla siyaset ortaya koymak faşist çizginin geleneksel yaklaşımıdır.

Bu yaklaşım, geçtiğimiz yüzyılda insanlığa ağır bedeller ödetmiştir.

Bu çizgi ister Avrupa’da Müslümanlara, Araplara, Türklere karşı sergilensin isterse başka coğrafyalarda başka hedef kitleler tarif etsin, sonuçta insani değerlerden uzak bir yaklaşım içermektedir.

Artık yükselişi kaçınılmaz gözüken yabancı düşmanlığına dayalı siyasetin frenlenmesi, yükselişinin önüne geçilmesi, alternatif politikaların üretilmesi ile mümkündür.

Sosyal adaletçi, dayanışmacı bir alternatif ortaya konamazsa, faşist politikaların sonucu kanlı savaşlar ve katliamlardır.